Gitme, Ne Olur

Dun Goztepe'deki haftalik rutinimden cikmis, yine pek bir allak bullak halde arabayla eve donuyordum. Kafamda milyon tane tilki. Tek diledigim eve gelip bir kahve yapmak, (o kahve masumiyetini yitirip baska iceceklere dondu yalniz eve gelince) yatagima uzanip dusunmek.

Bir yandan da radyoda dinlenebilecek adam akilli bir seyler ariyorum. Harun Kolcak'in sesini duydum. Kimi sarkilarini gercekten severim, hangi sarkiymis anlayana kadar degistirmemeye karar verdim radyoyu. Ya da belki o sirada sollama falan yapiyordum, tek elimi radyoda tutamazdim mecburen kaldi, bilmiyorum.

Gitme Seviyorum imis sarkinin adi. Daha once hic dinlememistim. Eski midir yeni midir hic arastirmadim, lazim degil. Ben sarkinin sozlerine kilitlendim.

"Gulme, sana boyle tutuldum diye. Gitme, seviyorum."

Zaten bozuk ya sinirler, ben basladim aglamaya. Bir yandan agliyorum, bir yandan kendi kendime kiziyorum, yahu sen asik masik degilsin? Kim gitmesin? Cevap yok.

Ben oyle genel olarak Ask'a agladim biraz. Ve hepsinden once kendi cesaretsizligime. Hic kimseye gitme demedim bugune dek. Gulme de demedim. Oysa guldugunde icimi paralayan insanlar cok oldu. Gitme demek isteyecegim bir kisi de oldu. Ama hic demedim. Neden? Gururumdan oyle mi. Sonra narsistmisim deyince inanmiyor insanlar bana.

Burdaki celiskim, ben asik diye kimseye gulmedim. Gitme diyen duysam "anladim", acimadim, alay etmedim. Hep saygi duydum. Kim kimi sevdiyse ben hep saygi duydum. Ama kendime o sayginin binde birini bile gostermedim. Hic gostermedim. Belki de ondandir aski kendime yakistiramadim, hic konusmadim.

Ne olurdu gitme desem? Giderdi yine. Gitsindi zaten, kalsa hic guzel olmazdi. Ama demis olsam en azindan benim su sarkiyi dinlerken aglamaya yuzum olurdu. Herhangi bir ask sarkisini dinlerken etkilenmeye hakkim olurdu. Zaten agladigim sure boyunca aklima o hic gelmedi, yuzu dahi gelmedim gozumun onune. Ben kendime agladim.

Sanirim 1 kez asik oldum bugune dek. Belki bir gun 2 olur. İste o zaman, agzimi acip da 3-5 cumle edecegim. Kesinlikle. Umarim o raddeye gelmez isler, ama sayet gelirse gitme diyecegim. Ya da seviyorum da diyecegim. O rakam 2 olursa bir gun. Bir gun.

Eve geldim. Sarkiyi buldum. Dinledim de dinledim. Sonra dusa girdim. Ciktigimda yanaklarima kadar akmis makyajim, kafamda sarili havlu, elimde bardak.

Sonra kapi caldi. Mac izlemeye ellerinde cips cerez falan arkadaslarim geldi tezahuratlarla. Ben de kendime geldim.

21 Kasim da sahsi tarihcemde asik falan olmadan, hatta ki aklimda hoslandigim biri bile olmadan (tamam bu kismen yalan, ama sadece aklimda hepsi bu) bir ask sarkisina agladigim sacma salak bir gun olarak yerini aldi. Ha bir de inleyen nagmelerden 3 gol yedik tabi.

Zaten yarin bir gun icimdeki bridget jones uykuya dalar, sadece 3 golun agrisi kalir.