makyaj

Ojenin estetik bir kozmetik urunu oldugunu dusunmeye baslamam 21. yasima tekabul ediyor. O zaman da surmeyi beceremiyordum. Manikur sonrasi surduruyor, onu da iki gun icerisinde yiprattigim icin cikariyor bir dahaki kuafor gezisine dek ojesiz kaliyordum.

Sonra bir gun dedim ki, dogustan gelen bir yetenek olacak degil ya bu? Sure sure alisiyor olmali insan. Bir sure boyunca -belki 1 ay- hemen her aksam oje surdum kendime. Daha dogrusu surmeye calistim. Hic biri insan icinde gorunebilecek duzgunlukte olmadi, kurumasini beklemeden cikardim. Sonra sonra idare etmeye basladim.

Ve mutlu son, 6 aydir gayet mutlu mesut geciniyoruz komidinimin ustundeki renk renk oje siseleri ve ben.

Elini korkar alistirma diye bosuna dememis buyukler.

Simdi yeni bir hedefim var. Goz ustune (hemen goz kapagi dibi) kalem cekilmesini super bulmakla birlikte hic beceremiyorum. Seytan carpmis goruntusu oluyor suratimda.

Bunun da ogrenilebilir olduguna olan inancim ile, bu aksam tam tamina 6 kez kalem cektim gozume ve sonra sildim. Hepsi de rezil oldu, ama durmak yok yola devam.

Eskiden annem, namaza baslamanin yolunun vakit vakit oldugunu soylerdi. 2 ay sadece ogle namazi kilsan, sonraki 2 ay ikindiyi de eklesen falan; yaklasik 1 senenin sonunda 5 vakit kilar hale geliyordun.

Maalesef benim aklim daha farkli seylere calisiyor, ama sistem ayni sistemse sayet; 1 sene icinde tam tekmil makyaj icinde gorurseniz beni sasirmayin.